Gem vurulmadan sonsuz özgürlüğe varmak isteyenler, ancak bir Yılkı Atının coşkun
yabanlığında huzur bulurlar...
Ve huzura eren her insanın isyan çığlığıdır şiirler. Kimi zaman acıya kimi zaman gidenlere
söylense de şiir, gönül toprağına ekilen tohumların suyudur.
Filiz veren her tohum, kavuran çöllerin ıssız yalnızlıklarında siper olup yarına, bir enkazın tek
nefeslik sıkışmışlıklarından kurtuluşa taşır umutları...