Kıran Resimleri´ni okumaya başladım ve daha ilk bölümde çarpıldım. Aynı acılarla ağlayıp aynı sevinçlerle gülen insanların sadece bir günde can düşmanı kesilip birbirlerini boğazlayışlarının, gerçeküstü, inanılmaz ve vahşi öyküleriydi anlatılanlar. İnci Aral, kanlı Kahramanmaraş olaylarından insan manzaraları çiziyordu. Bu bir ´katliam kroniki´ idi.
-Onat Kutlar-
Kıran Resimleri´nde, İnci Aral´ın bir yazar olarak gösterdiği yürekliliği kutlamak isterim. Duygu sömürücülüğüne ve slogancılığına kapılmadan, giriştiği işin büyüklüğü altında ezilmeden, korkmadan adeta bir destan çıkarmış ortaya.
-Erhan Bener-

Kıran Resimleri, yalnız Türkiye resimleri değil; Asya, Afrika ve ´Latin´ denilen o Amerika manzaraları bunlar. Afganistan´da, Lübnan´da, Uruguay´da, Güney Afrika´da, Özbekistan, Habeşistan ya da Brezilya´da, Tayland, Salvador ya da Kamboçya´da, kıvırcık saçlı, beyaz ya da badem gözlü kadınlar, hep aynı kıran manzaraları içinde. Kıran Resimleri´nde kanımca bir ´Maraş Olayı´ değil, bir kadın olayı vardır. Maraş katliamı görüntüleri içinde, insanlığın gündeminde daha çok çok uzun zaman kalacak olan evrensel bir sorun, kadın sorunu işlenmiştir.
-Doğu Perinçek-