Halil Kaleli kitabının sunuşunda mizahın hafifsene hafifsene ciddiyetini kaybettiğinden; sulu zırtlak gülmece hâlini almasından ve belden aşağı lafların mizah sayılır olmasından şikâyetçi.
Doğrusu mizah ciddî iştir. İnsanları hem güldürebilmek, hem düşündürebilmek ve hem de onlara bir şeyler vermek, hepsi mizahın içinde. Böyle olunca bu işin zorluğu da ortaya çıkıyor. Halil Kaleli Kenar yazılarından tanıdığımız bir isim. Zaman gazetesinde ilk defa yayınlandığında bayağı tiryakileri oluşmuştu, bu yazıların.
Kalelinin Karga Karga Gak Dediden sonraki bu ikinci kitabında kendine has mizah dili yahut espritüel anlatımlarından ziyade günlük hayatın çarpık yönleri ile hayatın içinden seçilmiş tiplemelerin çelişkilerini buluyorsunuz.
Yazar, kitap fuarından televizyona, demokrasiden seçime, şairden-şiirden, savaşa değin şâhit olduğumuz şeyleri kalıcılaştırıyor. Kapaktaki kafanın üzerindeki fil ayağı sizce neyi ifade ediyorsa (veya etmiyorsa) da, mevcut otoriteye ve statükoya karşı bu yazıların tekrar tekrar okunması gerekiyor.
6 bölümden meydana gelen kitapta 40 ayrı yazı yer alıyor. Bölüm başlıkları şu isimleri taşıyor: Bizim dinazorumuz iyidir, Berberlerin ideolojik yapıya etkileri, Ramazan televizyonu, İyi ki demokrasi var, Şiirşinas, Eşhas-ı âhir zaman.