Sahharın Hadice bintu Huveylid adlı romanının bu çevirisine Arif Nihat Asyanın ünlü Naatının bir mısraına dayanarak Haticenin Goncası adını verdik. Söz konusu Naat;
Seccaden kumlardı...
Devirlerden, diyarlardan
Gelip göklerde buluşan
Ezanların vardı! diye başlar;
Günler, ne günlerdi, yâ Muhammed,
Çağlar ne çağlardı:
Daha dünyaya gelmeden
Müminlerin vardı...
Ve bir gün, ki gaflet
Çöller kadardı,
Halîmenin kucağında
Abdullahın yetimi
Âminenin emaneti ağlardı.
Haticenin goncası,
Aişenin gülüydün.
Ümmetinin gözbebeği
Göklerin resûlüydün...
Elçi geldin, elçiler gönderdin...
Ruhunu Allaha,
Elini ümmetine verdin. diye devam eder.
Yazar Sahhar bu romanında, Hz. Haticenin Hz. Muhammed (s.a.v) ile evliliğini ve sonrasını konu edinmektedir.