Şimdi başlamak konusunda kararsızım. Ecnebilerin de dediği gibi Right here? Right
Now! Bana kaygı ve korku pompalıyor. Sonuçta zaman benden kaçan bir birim değil ki,
tam tersine bana ayak uyduruyor... Sıkıldığımda yavaş, keyiflendiğimde hızlı akıyor.
Benimle birlikte hareket ediyor, karşımda değil. Yanımda.
Zaman, yaşadığım sürece benimleyse; erken ve geç kavramları bir hikayeden mi ibaret?
Bunu işleri savsaklamak olarak anlamamalıyım.
Bu fikri kaygılarımı ortadan kaldırmak için kullanabilirim. Yaş aldığımda; bizden geçti artık
dememek için... Kendimi ne zaman hazır hissedersem o zaman başlamalıyım.
Zamanı, kendimi hazır hissettiğimde gelmiştir. Şimdi başlamak yerine, şimdide; elimdeki
imkanlara göre... Geçmişe ve geleceğe takılmadan, onlardan küçük yardımlar alarak plan
yapmalıyım. Yüksek dikkatimi şimdide, geri kalanlarıysa diğer zaman birimlerine
dağıtmalıyım.
Tam tersi olmamalı. Tamamen geçmişte ya da gelecekte yaşayamam. Yaşamamalıyım. Şimdi, buradayım.